Czytanie to poza mową najbardziej popularny sposób porozumiewania się ludzi.  Służy ono do komunikowania się, przekazywania i odbioru wszelkich informacji.

Kiedy i po co wogóle czytamy?:

  • w momencie kiedy chcemy znaleźć odpowiedzi na zadane pytania,
  • wyszukać określone informacje,
  • czytamy również po prostu dla przyjemności.

Dlatego w zależności od celu naszego czytania powinniśmy stosować odpowiednie techniki.

Czytanie będzie efektywne jeśli zastosujemy parę podstawowych warunków. Przede wszystkim powinniśmy znać język, w którym czytamy daną informację, aby umiejętnie wyciągnąć główne myśli. Dobrze jest nauczyć się obejmować wzrokiem większe partie tekstów np. kilka słów naraz, jeden lub kilka wierszy. W momencie czytania patrzmy na górną część wyrazów, a nie na dolną. No i oczywiście starajmy się rozumieć to co czytamy.

Niestety zdarza się, że mamy złe nawyki czytania, które warto spróbować wyeliminować:

  • resztki artykulacyjne – zdarza się wam szeptać czyli poruszać ustami i językiem? to tzw. wokalizacja,
  • regresja – ruchy wsteczne oka, tzn. kiedy mamy problem ze skupieniem się to czytamy i nie wiemy co, a więc zatrzymujemy się i często nawet cofamy do zdań, które dopiero co przeczytaliśmy,
  • czytanie bez wstępnego przeglądu całości,
  • błądzenie po kartce – kolejny objaw braku skupienia,
  • artykulacja słów – czytanie po jednym wyrazie,
  • wąskie pole widzenia.

Czytając materiały nietekstowe należy zwrócić uwagę na różne szczegóły w zależności od formy:

  • w mapach należy zwrócić uwagę na jej rodzaj czy to mapa historyczna, fizyczna itp. i na jej tytuł. Bardzo ważna jest skala w jakiej został przedstawiony dany fragment mapy oraz umieć poprawnie odczytać jej legendę,
  • w tabelach statystycznych musimy zapoznać się z całą tabelką i jej układem, a następnie umiejętnie odczytywać dane,
  • czytając wykresy, które są graficzną formą przedstawienia  danych statystycznych należy odczytać tytuł, aby mieć wiedzę czego dotyczy, umiejętnie posługiwać się wykresami, które mogą być liniowe, słupkowe, a nawet w postaci koła,
  • korzystając z ilustracji, fotografii należy dobrze się jej przyjrzeć, odczytać podpis, jeśli jest taka możliwość to porównać odpowiedni fragment tekstu z ilustracją i przeanalizować.

Podstawowe metody czytania to:

  • czytanie integralne – czyli mowa o czytaniu całościowym, nasz wzrok obejmuje wtedy cały tekst – tak czytamy literaturę piękną,
  • czytanie pobieżne polega na przeglądzie tekstu. Jeśli mamy zapoznać się z książką to zwracamy uwagę na autora, tytuł, rok wydania, wydawnictwo, czytamy spis treści, przedmowę, przeglądamy ilustracje – tak czytamy słowniki, informatory, książki telefoniczne – nie czytamy całościowo, a skupiamy się tylko na wyszukaniu konkretnych informacji,
  • czytanie wybiórcze tzw. selektywne dzielimy na: skimirowanie, które polega na szybkim przejrzeniu tekstu w celu zorientowania się co zawiera tekst oraz na skanirowanie czyli wyszukanie konkretnych informacji,
  • czytanie szybkie – to wyćwiczona umiejętność z szybkością większą niż przeciętna.

Obliczcie własną szybkości czyta­nia (liczbę wyrazów na minutę) i sprawdźcie na jakim jesteście poziomie:

170-200          = bardzo wolno

200-230          = wolno

230-250          = przeciętnie

250-300          = powyżej przeciętnej

300-350          = średnio szybko

350-450          = szybko

450-550          = bardzo szybko

550-650          = wybitne szybko

Oblicz swoją szybkość czytania: liczbę słów w tekście pomnóż przez 60 sekund, potem podziel przez czas czytania podany w sekundach i otrzymasz szybkość wyrażoną w ilości przeczytanych słów na minutę.

Pamiętaj: przeciętny czytelnik czyta z prędkością 150-250 słów na minutę.

Sprawdź się sam i zobacz jakie jest Twoje tempo czytania >>> https://szybkanauka.pro/szybkie-czytanie-test/

 

Opracowanie m.in. na podstawie czasopisma:

  • Biblioteka w Szkole nr 10/1997